Tijdens het openingsconcert brengt het Canadese strijkkwartet Quatuor Bozzini een nieuw werk van de Nederlandse componist Amarante Nat in première en betreden Zeno van den Broek, HIIIT en Percussions de Strasbourg het podium samen met vier percussierobots. Andere festivalhoogtepunten zijn het optreden van Het Muziek & Silbersee en de samenwerkingen van Cello Octet Amsterdam met Nana Adjoa en Nyokabi Kariũki. Componist Eva Beunk en kunstenaar Adrian Gutzelnig ontvangen het publiek op Fort Maarsseveen met hun visie op het jaar 2169.

Ter gelegenheid van de herdenking van het honderdste geboortejaar van de Italiaanse componist Luciano Berio presenteren Het Muziek (per september de nieuwe naam van Asko|Schönberg) en Silbersee een nieuwe versie van diens eclectische Recital (for Cathy). Sopraan Eleonore Lemaire geeft een verbluffende vertolking van dit dramatische meesterwerk, dat citaten bevat van onder meer Monteverdi, Schubert en Donizetti. Verder klinkt ook nieuw werk van de Nederlandse componist Karmit Fadael, dat zich met een persoonlijk en hedendaags perspectief spiegelt aan Berio's werk.

Percussierobots

Met de wereldpremière van Ways of [ ] confronteert de Nederlandse audiovisueel kunstenaar Zeno van den Broek, die al meer dan vijftien jaar aan de weg timmert in de wereld van de experimentele elektronische muziek, ons met de urgente vraag: hoe verhouden we ons als mensen tot andere vormen van intelligentie? Van den Broek creëerde deze compositie voor twee percussie-ensembles – HIIIT en Percussions de Strasbourg – en voor vier digitale entiteiten: robotachtige percussiemachines met led-matrices die zijn getraind om te interacteren met menselijke percussionisten.

Van den Broek voedde de algoritmen van deze machines met percussiegeluiden, maar ook met opnames van heimachines, stoommachines en een weefgetouw. De machines leerden te reageren op de verschillende soorten materialen. Op een gegeven moment wordt er zelfs een niveau van gelijkheid bereikt ten opzichte van de muzikanten.

Cello Octet Amsterdam met Nyokabi Kariũki en Nana Adjoa

Het avontuurlijke Cello Octet Amsterdam speelt op de zaterdagavond twee verschillende concerten met twee avontuurlijke popmusici: Nyokabi Kariũki en Nana Adjoa. De Amsterdamse singer-songwriter en multi-instrumentalist met Nederlands-Ghanese roots Nana Adjoa is een muzikale ontdekkingsreiziger, gewapend met een verfijnd gevoel voor poëzie en een sterk ontwikkeld muzikaal instinct. Haar muziek wordt gekenmerkt door melancholische indie met invloeden van triphop, jazz en soul. Tijdens het Gaudeamus Festival brengt zij samen met Cello Octet Amsterdam onder meer gloednieuw werk van een nog niet uitgebracht album, dat zij grotendeels heeft opgenomen in Los Angeles.

Diezelfde avond verzorgt Cello Octet Amsterdam een optreden met de Kenyaanse componist, muzikant en maker Nyokabi Kariũki. In haar nieuwe Birdsongs from Kĩrĩnyaga klinken naast de menselijke stem en acht cello’s ook veldopnames van Oost-Afrikaanse zangvogels. Aan de hand van haar relatie met deze vogels onderzoekt Kariũki de band tussen de mensheid en de natuur.

“Door onderzoek te doen en diep in de materie te duiken, is Nyokabi gaan zien en voelen hoe diep verbonden haar culturele geschiedenis is met het landschap”, zegt octetcellist Sanne Bijker. In 2022 koppelde het Gaudeamus festival het octet aan Nyokabi om stukken van de debuut-ep peace places: kenyan memories live te brengen. De samenwerking beviel zo goed dat zij zelf het initiatief namen tot dit vervolgproject.

Welkom in Netelland

Het is 2169. De zeespiegel is gestegen en Fort Maarsseveen is een eiland geworden. Een kleine gemeenschap leeft hier al 144 jaar samen: met het water, met het fort, met elkaar. Na vele jaren kan het eiland bezocht worden, tijdens het Gaudeamus Festival. Het publiek ontdekt al kijkend, luisterend en deelnemend hoe deze gemeenschap het leven leeft en hoe zij de uitdagingen van de afgelopen 144 jaar zijn aangegaan. Er wordt gemusiceerd, er worden verhalen verteld en ook kunstinstallaties en rituelen maken duidelijk wat er is gebeurd tussen 2025 en 2169. Een zeemanskoor zingt nieuwe sea-shanties, waarin om het verlies van geliefden wordt getreurd, de polder vaarwel wordt gezegd en de brandnetel wordt bezongen. Welkom in Netelland, een Gesamtkunstwerk van de Nederlandse componist Eva Beunk en de Oostenrijkse kunstenaar Adrian Gutzelnig. Met medewerking van onder meer de Gambiaanse en in Nederland woonachtige muzikant en verhalenverteller Lamin Kuyateh, accordeonist Sofie de Klerk, het Utrecht aan Zeemanskoor en kunstenaar en fortwachter Marcel Bleekendaal.

Quatuor Bozzini

Het Gaudeamus Festival heeft al jaren een bijzondere band met het avontuurlijke Canadese strijkkwartet Quatuor Bozzini. Dit kwartet van wereldklasse staat bekend om uitdagende repertoirekeuzes en samenwerkingen met componisten en geluidskunstenaars die de grenzen van geluid opzoeken. Dit jaar viert Quatuor Bozzini tijdens het festival zijn vijfentwintigjarig jubileum met drie optredens. Tijdens het openingsconcert speelt het viertal een gloednieuw werk van Robin Haigh, een van de genomineerden voor de Gaudeamus Award voor jonge componisten. Ook brengen ze een werk van de upcoming Nederlandse componist Amarante Nat in première en een stuk van de Canadese componist Zosha Di Castri. Op zaterdag spelen ze een concert met Yannis Kyriakides (een van de juryleden voor de Gaudeamus Award dit jaar) en gitarist Andy Moor van The Ex en op de slotdag van het festival presenteert het kwartet de nieuwe editie van hun tweejaarlijkse Composer’s Kitchen.

LUWTEN en Thomas Azier

Gaudeamus zoekt al jaren het grijze gebied tussen de gecomponeerde muziek en popmuziek op, dit jaar naast de concerten van het Cello Octet ook met gloednieuwe projecten van LUWTEN en Thomas Azier. Tessa Douwstra alias LUWTEN creëert voor het Gaudeamus Festival samen met regisseur Kenza Koutchoukali en ontwerper/conceptueel kunstenaar Marlou Breuls (bekend van haar studio House of Rubbers) in het Centraal Museum in Utrecht een geluidskunstinstallatie getiteld [dis]appear, waarbij ze op woensdagavond ook live zal performen. Met de installatie maken ze de leegte die verlies van dierbaren met zich meebrengt zichtbaar, tastbaar en hoorbaar. De Amsterdamse Thomas Azier, die de afgelopen jaren naam maakte als popvernieuwer in Berlijn en Frankrijk en die de laatste plaat van Anouk produceerde, herziet in Power To The People Who Don’t Want It zijn eigen composities met een sterk uitgeklede, minimalistische benadering, waarbij synth, sax en stem samenkomen in een filmisch geheel.