De titel van 100. verwijst naar Max Ernsts boek La femme 100 têtes, de eerste roman gemaakt met collagetechnieken. Hardop uitgesproken klinkt de titel als ‘De honderdkoppige vrouw’ of ‘De vrouw zonder hoofd.’ Net zomin als de toekomst staat het verleden vast. Door bestaand materiaal in een ander daglicht te plaatsen verandert de geschiedenis. Iedere hoes, iedere plaat, is een ode aan het verleden; alle honderd gezamenlijk vormen ze een monument voor de toekomst.