De winnaars mogen het prijzengeld van €60.000 (bedrag per winnaar) naar eigen inzicht aanwenden ten behoeve van hun artistieke ontwikkeling. Meral Polat, Saman Amini en Maya Fridman ontvangen een eervolle vermelding en krijgen ieder een geldbedrag van €10.000.

Uit het rapport van de Adviescommissie:

“De afgelopen jaren maakte Cherish Menzo, naast haar bijzonder sterke aanwezigheid en prestatie in werk van anderen, diepe indruk met haar eigen performances JEZEBEL en DARKMATTER. In haar voorstellingen neemt ze het zwarte lichaam als uitgangspunt en snijdt ze onderwerpen aan die ook in het maatschappelijke debat een grote rol spelen. Menzo weet dit te vertalen naar een nieuwe dans- en bewegingstaal en kantelt op sublieme wijze de bevooroordeelde manier van kijken naar het eigen lichaam, naar dat van de ander, en de verhalen die we eraan verbinden. Het is prijzenswaardig hoe ze in alle rust en met zorgvuldige aandacht haar onderzoek vormgeeft. In de ogen van de Adviescommissie neemt Menzo een unieke positie in binnen zowel het theaterlandschap als binnen de zwarte gemeenschap.”

“Met zijn project ‘Voices from letters’ richt Vernon Chatlein zich door middel van diepgravend onderzoek op de geschiedenis van de Tambú, een dans- en muziekstroming uit het Caribisch gebied, geworteld in verschillende Afrikaanse muziektradities. Samen met choreograaf Remses Rafaela onderzoekt Chatlein nieuwe vormen van de Tambú: kruisbestuivingen waarbij verschillen worden gevierd omdat zij kunnen leiden tot nieuwe wegen en vormen. Met gevoel voor codes en traditie en met gebruik van oude en nieuwe instrumenten. Met choreografieën die een mix tonen van oude en nieuwe invloeden. Zo ontstaan nieuwe verhalen op de vruchtbare bodem van het erfgoed. Verhalen die bijna als vanzelfsprekend vrijwel onmiddellijk deel gaan uitmaken van dat erfgoed. De Adviescommissie was diep onder de indruk van de voorstelling Kiminá (in het kader van ‘Voices from letters’) en vooral ook wat het teweegbracht bij het publiek. De verbindende kracht van Vernon Chatlein spatte van het podium.”

Eervolle vermeldingen

Naast de twee winnaars krijgen volgende drie podiumkunstenaars een eervolle vermelding voor de Podiumprijs 2024:

Meral Polat, Saman Amini en Maya Fridman. Hieraan is een geldprijs verbonden van €10.000 per persoon. De Adviescommissie selecteerde deze drie podiumkunstenaars vanwege hun onderscheidende oeuvre waarmee ze een belangrijke bijdrage leveren aan de Nederlandse podiumkunsten.

Uit het rapport van de Adviescommissie:

“Actrice, zangeres en theatermaker Meral Polat heeft een indrukwekkende staat van dienst binnen een keur aan disciplines: van krachtige actrice in de theatersolo 'En zij baarde een kind’, presentatrice van de veelgeprezen documentaire ‘Turkadelica’, tot actrice in de ‘Gesluierde monologen’. In deze veelheid aan kwaliteiten neemt het ‘Meral Polat Trio’ de laatste jaren een bijzondere plaats in. Polat laat met dit trio zien dat ze steeds meer gedurfde muzikale wegen inslaat. Samen met haar medemuzikanten laat Polat de Koerdische, Turkse, Perzische en Griekse liederen op een wonderschone en doorvoelde manier versmelten. Met eigen teksten en gedichten van haar vader neemt Polat ons mee in de bezielde wereld van de liefde, het leven en de vrijheid.”

“Acteur, theatermaker, muzikant en cabaretier Saman Amini maakt rauwe, persoonlijke muziektheatervoorstellingen: voorstellingen die gaan over de pijnpunten die hij signaleert in de maatschappij en die hem ook persoonlijk raken. In de afgelopen jaren heeft Amini gestaag gewerkt aan een hoogstpersoonlijk oeuvre, met uitstapjes naar Het Nationale Theater. Uiteindelijk heeft hij zijn vorm en stem gevonden in zijn laatste voorstelling 'Saman Amini’s Integratieplan’: een wonderschone symbiose tussen theater en cabaret.”

“Celliste Maya Fridman heeft zich in de afgelopen jaren niet alleen geprofileerd als een buitengewoon begaafd musicus, maar ook als iemand die verder kijkt dan de reguliere concertpraktijk. Bovendien voert ze daarnaast begeesterd actie om een einde te maken aan de oorlog in Oekraïne. In het spoor van artiesten als Tomoko Mukaiyama en Particia Kopachinskaya, maar toch ook met een geheel eigen stijl, heeft ze de concertpraktijk verrijkt door verder te kijken dan het eigen genre, in ontmoeting met andere kunstvormen, andere domeinen en andere genres. Het concert als ritueel speelt daarin regelmatig een centrale rol. Muziek als meditatie. Een zaal als een tempel. Fridman heeft de moed het publiek te leiden door ervaringen die verder gaan dan het louter muzikale, maar welhaast spiritueel lijken. De Adviescommissie kijkt met nieuwsgierigheid uit naar de verdere ontwikkeling van deze vrouw, die het embleem talent voorbij lijkt en nog zoveel in haar mars heeft.”