In deze multidisciplinaire voorstelling wordt het beroemde verhaal van Louis Couperus in een hedendaags perspectief geplaatst. Theatermaker Demi Kleinmeulman vertolkt de stem van de derde generatie Indo en met nieuwe teksten in het Indonesisch wordt het perspectief van de Javaan verteld. Projecties van schimmenspel met kartonnen wayangpoppen brengen het verhaal in beeld. De voorstelling is onderdeel van de herdenking van de 80-jarige relatie tussen Nederland en Indonesië.

"Zelfs meer dan honderd jaar na het schrijven van Couperus’ De Stille Kracht blijft het verhaal relevant," zegt Sinta Wullur. "Het laat zien hoe macht mensen kan corrumperen en hoe ongelijkheid in stand wordt gehouden."

De Stille Kracht in het kort
Rond 1900, in het dorp Laboewangi in Oost-Java, leven Nederlanders en Javanen naast elkaar, maar de verhoudingen staan onder druk. De Nederlandse resident, zijn familie en personeel botsen met de Javaanse regent, diens familie en vrienden. Als een van de regenten, die verslaafd is aan drank en gokken, zich misdraagt en wordt ontslagen, nemen de spanningen toe. Achter de schijnbare rust en onderdanigheid groeit een gevoel van onrecht. Duistere gebeurtenissen doen zich voor, waarbij geheimzinnige krachten worden opgeroepen – geesten die de Nederlandse gemeenschap diep verontrusten.

Moderne interpretatie
In het boek van Couperus worden de Javanen vaak als afstandelijk en mysterieus beschreven. In De Stille Kracht 3.0 krijgen zij juist een eigen stem met nieuw geschreven teksten van Christina Dewi Elbers en is er aandacht voor de onderdrukte woede die borrelt bij de Javaanse personages uit het boek. In een raamvertelling door Demi Kleinmeulman, een jonge theatermaker met Indische achtergrond, hoor je reflecties van de ‘derde generatie Indo’. Zo wordt voelbaar hoe deze geschiedenis nog steeds doorwerkt bij de jongere generatie. 

De personages worden tot leven gebracht in filmprojecties van schaduwtheater, met kartonnen wayangpoppen ontworpen door Rop Severien en geregisseerd door Michael Helmerhorst.

Meditatieve klanken van de Global Gongs en solozang van Madeline Saputra
Ook in de muziek worden verleden en heden verbonden. Ensemble Multifoon bespeelt de Global Gongs, de enige twaalftoons-gamelan in Nederland. Deze door Sinta Wullur in de jaren 90 ontwikkelde gamelan is gebouwd in westerse, chromatische stemming, zoals een piano, terwijl de melodieën modaal zijn en de speelwijze dicht bij de Javaanse traditie blijft. Zo ontstaat een unieke muzikale taal waarin Oost en West samensmelten. De resonantie van met name de gongs heeft een meditatieve, bijna helende werking, die ruimte schept voor rust en reflectie. Daartegenover staan de ritmes op de bronzen slaginstrumenten, die juist opzwepend zijn en een verbinding leggen met aardse oerkrachten.
Solist is de klassiek geschoolde, jonge sopraan Madeline Saputra uit Indonesië. Zij was al te horen op verschillende Nederlandse podia, waaronder het Concertgebouw, Muziekgebouw aan ’t IJ, De Nationale Opera en op NPO Klassiek. Door haar muzikale veelzijdigheid voelt ze zich thuis in een breed scala aan repertoire, van oude- tot hedendaagse muziek. 

"Met deze multidisciplinaire voorstelling willen wij een unieke ervaring creëren voor het publiek. Je wordt ondergedompeld in muziek, zang en verhalen die de emoties en spanningen van toen voelbaar maken" vertellen de makers. 

Artistiek team

Artistieke leiding en componist - Sinta Wullur
Regie - Michael Helmerhorst
Co-artistieke leiding en co-componist - Maarten Bauer
Wayang Karton     - Rop Severien
Libretto Indonesische tekst - Christina Dewi
Theatertekst derde generatie Indo - Demi Kleinmeulman
Ensemble-leiding - Paul Schauenburg

Uitvoerenden

Madeline Saputra - zang & gamelan
Paul J.W. Schauenburg - gamelan
Maarten Bauer - gamelan
Sylven van Sasse van Ysselt - gamelan
Thijs van den Geest - gamelan
Sinta Wullur - gamelan
Thordur Hallgrimson - gamelan & elektronica
Yukari Uekawa      - gamelan & saxofoon
Demi Kleinmeulman - theater performer