Celia Swart, Roderik de Man
Shifting Presence & Turbolenza di Protoni!
Wind, adem en een al muzikale inspiratie. Organist Geerten van de Wetering en wereldwijd erkend panfluitmaestro Matthijs Koene hebben een unieke samenwerking uitgebroed. Oorspronkelijke werken voor orgel en panfluit zijn zeldzaam, maar toch is het Nederlandse duo erin geslaagd een prachtig recital met louter eigentijds werk samen te stellen. In de sfeerrijke Grote Kerk brengt het duo werk van twee componisten uit twee verschillende generaties, namelijk Roderik de Man (1941) en Celia Swart (1994).
In haar beeldende muziek weeft Celia Swart op subtiele wijze invloeden uit het postminimalisme, de moderne jazz en popmuziek tot een intrigerend geheel. Voor het duo schreef ze de compositie Shifting Presence (2024). Het werk neemt ‘de luisteraar mee op een levensreis van het lichaam en de ziel’, aldus de componiste. “De panfluit verklankt het lichaam en het orgel de ziel. Deze twee, lichaam en ziel, worden met elkaar verbonden door een groeiende melodie. Samen maken ze een levensreis en ontdekken wat er gebeurt met de ziel als het lichaam eindigt. Juist in een oude, spirituele ruimte vind ik dit een spannende zoektocht”, licht Swart toe.
Van Roderik de Man klinkt het korte maar veelbewogen meesterwerkje Turbolenza di Protoni! uit 2010. De bijzondere titel verwijst naar een citaat uit een werk van De Mans goede vriend, componist Ton Bruynèl. De Man hierover: “Het is een term die wij vaak schertsend gebruikten als zich plotseling iets onverwachts voordeed. In dit geval verwijst het eveneens naar de luchtwervelingen die door de instrumenten worden veroorzaakt en naar het wisselende karakter van het stuk.”