Tijn Wybenga, Amarante Nat
Nox
In het programma ‘Nox’ vertrekt klarinettist Jelmer de Moed vanuit de nacht om een spel van muzikale schaduwen te gaan spelen. De Moed is gespecialiseerd in voorstellingen waarin hij elektronica en visuele media toepast. “De klarinet gaat met zijn elektronische schaduw een dialoog aan, die de aanzet wordt tot een reis door het innerlijk van het instrument”, zegt hij. “Terwijl de ruimtelijke beleving verandert, duikt het publiek met de musicus steeds dieper het geluid in, en ontvouwen zich nieuwe muzikale werelden, waar zich steeds meer stemmen verzamelen, tot de spanning in de ruimte zich ontlaadt.”
Het repertoire in ‘Nox’ draait om Dialogue de l’ombre double van Pierre Boulez. Daarin speelt de klarinettist live met een van tevoren opgenomen alter ego dat van zich laat horen vanuit luidsprekers die rondom het publiek opgesteld staan. Op het programma staat ook Dyadic Landscape, waarin Amarante Nat verborgen klanken en kleuren van de klarinet naar voren haalt. Zachte en dromerige dubbeltonen die De Moed speelt vormen de kiem van de muziek waarin luisteraars steeds verder omlaag gevoerd worden, alsof ze een rivier volgen van de top van een berg naar de zee. In Narcissus’ Fractured Image van Tijn Wybenga wordt de klarinet een gebroken spiegel voorgehouden. Door de toevoeging van modulaties en omkeringen ontstaat een muzikale caleidoscoop.
Programma:
- Narcissus’ Fractured Image (2021) – Tijn Wybenga
- Dyadic Landscape (2021) – Amarante Nat
- Dialogue de l’ombre double (1985) – Pierre Boulez