Rembrandt Frerichs sluit de dag af met een soloconcert. Doorgaans speelt hij met zijn trio al dan niet aangevuld met musici uit andere windstreken, maar nu is hij geheel op zichzelf aangewezen. Zijn vertrekpunt zijn de zo gewaardeerde jazzstandards, waar hij uitkomt hangt van de inspiratie van het moment af.

Zoals hij ook laat blijken door zijn belangstelling voor de Perzische santoor, heeft Rembrandt Frerichs een zwak voor de muziek uit het Midden-Oosten. Niet alleen de rijke toontaal en het improviserende karakter spreken hem aan, maar vooral ook de verfijnde ritmische structuren en complexe samengestelde maatsoorten. Deze muziek zit zo in zijn systeem dat elementen daarvan ook opduiken als hij ‘gewoon’ jazzstandards speelt.