De roman Het lied van ooievaar en dromedaris van Anjet Daanje liet Max Knigge niet los toen hij het boek uit had: “ik ben sindsdien ondergedompeld in het verhaal en heb geprobeerd kleuren, mysteries, karakters en motieven eruit muzikaal vast te leggen.” Daanje liet zich op haar beurt inspireren door schrijfster Emily Brontë, die model staat voor het centrale personage in Het lied van ooievaar en dromedaris. Dat personage is Eliza May Drayden, die in de negentiende eeuw leeft. De lezer leert haar kennen door verhalen van elf personen, waarbij de tijd na elk verhaal verspringt en uiteindelijk in het heden terechtkomt.

Knigge heeft thema’s uit het boek in muziek omgezet en is tot een vijfdelig stuk gekomen, waarvan de delen in elkaar overgaan. Het eerste deel, ‘Brow Brown Hill’, gaat over een idyllische plek rondom het dorp van Eliza May. ‘Zussen, spel & personages’ verklankt een rollenspel in het boek en in ‘Het postkantoor’ worden de plaatselijke nieuwtjes uitgewisseld. ‘Haeger Mass’ is de roman die Eliza May in het boek heeft geschreven en ‘Het weefgetouw’, zoals Knigges laatste deel heet, speelt een belangrijke rol in het boek. Door het stuk heen heeft Eliza May Drayden een eigen muzikaal motief, dat zich, net als het personage in de roman, steeds verder ontwikkelt.

Naast het werk van Max Knigge klinken in Amare ook het geliefde pianoconcert van Grieg, met Antti Siirala als solist, en de weinig courante Zesde symfonie van Sjostakovitsj. Op de bok staat dirigent Daniel Raiskin.