Thomas van Dun - ‘Unrestrictions’

Thomas van Dun: ”Unrestrictions was een belangrijk stuk voor mij. Ik heb het geschreven in coronatijd en wilde de hysterie en obsessiviteit van die tijd vangen, en de drang naar vrijheid gebruiken als vorm voor het stuk. Deze thematiek leende zich perfect voor muziek met een repetitief karakter, wat resulteerde in een soort liefdesbrief aan mijn muzikale idolen van vroeger: John Adams en Igor Stravinsky. Maar de aspecten van mijn eigen muziek klinken erin. Het schrijven van dit stuk was van groot belang om meer over mijn stem te leren en om vervolgens weer verder te kunnen.“

Renske Vrolijk - True Love

Renske Vrolijk: “Ik heb mijn lied True Love gebaseerd op citaten, waarmee ik Donald Trump de hand laat schudden van Samuel Pepys (1633-1703), die in misogynie niet onderdeed voor Trump. In zijn dagboek schepte hij op over zijn al dan niet vrijwillige veroveringen. True Love is gecomponeerd in opdracht van Bauwien van der Meer voor haar voorstelling Fantastic Women uit 2018. Dit lied wordt momenteel (2023) uitgewerkt tot een liederencyclus: The True Love Song Cycle. In acht ogenschijnlijk luchthartige liederen belicht ik de denkwijze van Amerikaanse evangelicals, zowel mannen als vrouwen. Hoe invoelbaar zijn hun wensen van gemeenschapszin, sociale betrokkenheid en maatschappelijke ordening? Waar knellen hun wensen met mensenrechten en – specifieker – vrouwenrechten?”

Rick van Veldhuizen - mais le corps taché d'ombres

Rick van Veldhuizen: “Mais le corps taché d'ombres (Derde prijs Rostrum of Composers) gaat, net als mijn andere orkestwerken, over queer seksbeleving. De titel komt uit een gedicht van Jean Genet, waarin de verteller fantaseert over een hookup in een darkroom, waarbij je de andere persoon nauwelijks ziet, maar je toch mee laat voeren in het spel. Die figuur is in dit geval de melodie, die maar af en toe tevoorschijn komt, en af en toe ook volledig tot schraperige, ontlichaamde klankvelden verwordt. Het Concertgebouworkest vond het fantastisch toen ik ze vertelde waar het over ging.”

Bec Plexus - Busy Making Steps

Bec Plexus: “Het maakproces van dit album gebeurde in dezelfde periode waarin ik uit de kast kwam als biseksuele vrouw. Over het algemeen maak ik geen werk met politieke of directe sociale boodschappen, maar ik denk dat mijn interesse in extremen en genre-vermenging zeker een vorm van emancipatie is. Met mijn muziek verleg ik de grenzen van de ruimte die mij is toebedeeld.”

Lisa and the F.I.X. - submission

Lisa (Luke Deane): “Hi I'm Lisa, and I believe that all music is non-binary. Nothing in the pure experience of music can be categorised. For me, melody is vulnerability, and when you become vulnerable as a person, then your experience of life becomes like a melody. On day of the composer, I would like to offer you a love song, to help remind you that music can also change us.”

Allison Wright

Allison Wright (deel van elektronisch duo No Plexus): “Butterfly' is our first single from our forthcoming record 'Gen_Y'. It tells the story of an innocent creature born into a world that initially seems full of promise, but is actually in an irreversible state of decay. This single is an allegory of the experience of the millennial generation. The video shows all kinds of queer people, as we want to both portray our ideal future as well as support the queer community we’re part of ourselves today. This is also why we describe our music as genre-queer.”

Izak de Dreu

Niets vindt tweemaal plaats en niets
zal tweemaal plaatsvinden. Niet een
etmaal doet zich nog eenmaal voor.

Maar een Oceaan…?

Eeuwig is eindeloze variatie.
Eeuwig is mijn Oceaan.

Maar een Oceaan...?

Ik kan alles herleven.
Opnieuw als nieuw
Zal ik deze eeuwigheid nieuw leven
of zal ik ondergaan?
Oceaan

tekst/muziek Izak de Dreu

Izak de Dreu: "Niet de zon is ontstaan tijdens de lockdown. Centraal staat de vraag wat er gebeurt als de wereld en de realiteit te zwaar lijken om te dragen. Dan wordt het verleidelijk om te ontsnappen naar een geromantiseerde wereld, waar hoop en dromen voor betere tijden mogelijk zijn. Maar wat doen we als de bubbel barst? Kunnen we de wereld dan recht in de ogen kijken en zijn we dan klaar voor wat er komen gaat?”