Vanessa Lann kon putten uit een rijke schat aan historische documenten. Want de hartverscheurende afscheidsbrieven van de Pilgrim Fathers aan hun dierbaren zijn voor een groot deel bewaard gebleven. In Far Cries 401 plaatst Lann die verhalen uit het verre verleden naast de afscheidstaferelen in tal van Nederlandse gezinnen die wegens COVID gedwongen afscheid moeten nemen van hun naasten.

Muziek, tekst, licht, improvisatie (en ook het carillon van de Pilgrim Fathers Church in Delfshaven) spelen een rol in het vertellen van deze aangrijpende, maar ook hoopvolle persoonlijke verhalen, toen en nu. Een hedendaagse reflectie over afscheid, verdriet en liefhebben in Rotterdam als stad van komen en gaan.

Vanessa Lann, in een interview met Thea Derks: “De voorstelling is opgebouwd rond een zevendelige liederencyclus voor sopraan en piano, gebaseerd op een tekst van de Amerikaanse dichteres Denise Levertov. Het gaat over geheugen, tijd, en hoe we omgangspatronen ervaren, en verlies. Er is ook muziek voor saxofoons, klarinetten en loopstation, waarin de bekende Emma Lazarus-tekst op het Vrijheidsbeeld is verwerkt: ‘Geef mij uw vermoeiden, uw armen …’ ”