Lili Boulanger behoort tot de eerste generatie vrouwen die op het Parijse conservatorium werd toegelaten. Zij was de eerste vrouwelijke componist die in 1913 de prestigieuze Prix de Rome won. Boulanger groeide op in een gezin met musici in Parijs en kreeg alle ruimte om zich muzikaal te ontwikkelen. Regelmatig kwamen bij haar ouders componisten over de vloer. Ze wist haar hele leven dat ze door haar chronische ziekte niet oud zou worden en stierf op 24-jarige leeftijd.

Aanvankelijk klonk Boulangers muziek impressionistisch, Debussy-achtig. Al vrij snel vond zij een eigen stijl: krachtiger, hoekiger. Pie Jesu is haar laatste werk. In de verte doet het denken aan het Pie Jesu uit Gabriel Faurés Requiem, maar haar versie klinkt minder zoet, zelfs licht onheilspellend: hemels en pijnlijk tegelijk.

De Nederlandse componiste, zangeres en dirigente Monique Krüs schreef voor dit programma Je vis, je meurs, op teksten van de Franse Louise Labé. Deze dichteres uit de zestiende eeuw bekeek in haar sonnetten de liefde van de andere kant: de vrouw niet als een object waarnaar gesmacht wordt, maar als een zelf verlangend wezen. De Belgische Annelies van Parys, een grote naam in de moderne muziek, heeft voor La lumière haar werk Medea bewerkt voor sopraan, strijkkwartet en orgel. Haar kleurrijke muziek doet Frans aan en staat in de traditie van componisten als Debussy, Ravel en ook Boulanger. Ig Henneman bewerkte haar Hinter der Wand voor dit project en gaf het de nieuwe titel Beweis zu nichts. Een sobere compositie, met veel dissonanten en met abstracte teksten van Ingeborg Bachmann.

Programma

Lili Boulanger Pie Jesu
Monique Krüs Je vis, je meurs
Ig Henneman Beweiss zu nichts
Annelies van Parys Medea

Uitvoerenden

Bauwien van der Meer sopraan
Helikon Quartet strijkkwartet
Doriene Marselje harp
Gerrie Meijers orgel