Van Dun over zijn stuk

Hij gaf het de titel Rocailles de l’après vie…, ofwel, uit het Frans vertaald: barokversiersels uit het hiernamaals.
In twaalf minuten snijdt de jonge componist grote thema’s aan. ‘Twee van mijn interessevlakken komen erin samen: de katholieke traditie, al ben ik totaal niet gelovig, en het existentialisme.’ Het individu versus de massa, en hoe het wegvallen van religieuze netwerken leidt tot eenzaamheid, daarover gaat zijn muziek, legt Van Dun uit. De barokke ornamenten dragen bij aan de transfiguratieve werking. ‘Zij maken het stuk tot een bijna spirituele ervaring.’

De ornamenten maken het stuk tot een bijna spirituele ervaring

‘Ik ben een piekeraar, zo zit ik van nature in elkaar. Vorig jaar had ik een periode van grote twijfel: wat betekent het leven voor mij, wat wil ik ervan maken? Ik had er niet per se een antwoord op. Het stuk is dus zeker autobiografisch, ja. Of het componeren ervan mij geholpen heeft? Niet in de zin dat het mijn gedachtes veranderd heeft, maar wel als uitlaatklep. Vergelijk het met een boksbal, waarop je je lichamelijke agressie kwijt kunt, zo heeft het componeren mij meer rust in mijn hoofd gebracht.’

Dat de stap van de straat naar de concertzaal klein kan zijn, bewijst Leoš Janáček met zijn bewerking van Moravische volksliederen. Unsuk Chin laat zich inspireren door het straattheater uit haar jeugd in Seoul. Haar pittige muziek contrasteert met de naïeve inslag van John Adams, die een eerbetoon brengt aan zijn vader en hun gemeenschappelijke instrument, de klarinet.

Thomas van Dun Nieuw werk*
Leoš Janáček Moravische volksliederen (bew. Tim Mulleman)
Unsuk Chin Gougalon
John Adams Gnarly Buttons* in opdracht van Asko|Schönberg, tot stand gekomen met steun van FPK

Uitvoerenden

Asko|Schönberg
Katrien Baerts sopraan
David Kweksilber klarinet
Clark Rundell dirigent