Geïnspireerd op de eindeloze en onontwarbare verbintenissen van schimmeldraden in een zwamvlok bouwen alle performers samen aan een meerstemmig, resonerend web vol kleuren en klanken, als een zich eeuwig herhalend en vertakkend patroon.

De grenzen tussen podium en publiek worden letterlijk opgerekt en je beleeft een voorstelling waarin muziek, zang, dans en decor samensmelten tot een eco-futuristische ‘samenzang voor meer samenhang’. De stemmen van de performers en een veelkoppig stadskoor onder leiding van de jonge componist Timo Tembuyser, samen met het decor van Lena Newton en de elektronische, futuristische geluidslandschappen van componist Gary Shepherd vormen een Gesamtkunstwerk dat resoneert als een gezamenlijke, levendige ademhaling.