De basis van het stuk is ‘Egidius’, het oudste Nederlandse lied dat met tekst en melodie is overgeleverd. De melodie laat Fadael in een eigen ritmiek en frases horen. Zij handhaaft de middeleeuwse dorische modus. Maar in het verloop van het stuk verandert die modus langzamerhand in de ‘maqam’, het traditionele modale systeem uit het Midden-Oosten dat nog steeds gebruikt wordt en ook doorklinkt in de traditionele Griekse en Byzantijnse muziek. De typisch westerse middeleeuwse melodie van Egidius vervloeit naar een minstens even oud oosters toonsysteem. Beide elementen vloeien subtiel samen en vormen een nieuwe eenheid.