Over Hysteria

Eeuwenlang was hysteria of hysterie een gebruikelijke medische diagnose voor vrouwen. Er werden veel symptomen aan deze ziekte toegeschreven waaronder angst, kortademigheid, flauwvallen, nervositeit, slapeloosheid, vochtophoping, geïrriteerdheid, geen zin in eten of seks, maar ook juist een hoog libido, en “een neiging om anderen problemen te bezorgen”. Hoewel het gecategoriseerd werd als ziekte, waren de symptomen van hysterie vaak gelijk aan het normale functioneren van vrouwelijke seksualiteit.

Vertoonde Johanna niet vooral een normaal menselijke reactie van diepe rouw na het overlijden van haar echtgenoot? Zou niet elk normaal persoon, die wordt opgesloten en afgesloten van de buitenwereld, zich op den duur anders gaan gedragen? Eva trekt een parallel naar de huidige tijd, waarin vrouwelijke leiders nog altijd worden overspoeld met haat, en ambitieuze vrouwen vaak nauwelijks serieus worden genomen.

De laatste jaren van haar leven moest Johanna afgezonderd van de wereld doorbrengen. In haar kamer in het klooster had ze alleen zichzelf om mee te leven. Deze eenzaamheid, die iedereen nu een beetje voelt, wilde Eva extra uitlichten door alle partijen in haar stuk zelf uit te voeren.

Eva gebruikt in deze compositie opnames van haar stem en trompet. Haar stem vormt de basis van het stuk. De trompet en gezongen en gesproken tekst mengen en interacteren hiermee. De video is helemaal opgenomen in één kamer. Hierin staat de eenzaamheid en het gevoel van isolatie centraal.