De cello had een grote plaats in het hart van Jettie Bosmans. Haar jonggestorven vader was cellist in het Concertgebouworkest. Haar vlam, Frieda Belinfante, was celliste, zou zich ontwikkelen tot dirigente en zou tijdens de bezetting fel verzet bieden tegen de nazi-terreur. Samen woonden ze in de jaren twintig op meerdere adressen in Amsterdam Zuid. Hun liefde zou zeven jaar stand houden, voor Frieda was Jettie haar eerste serieuze relatie. De vonk sloeg over in de driekamerwoning van Jettie Bosmans aan de Johannes Verhulststraat. Frieda was zeventien, Jettie zesentwintig. Ze speelden er samen, Lidy Blijdorp en Tobias Borsboom treden hier als duo in hun voetsporen.