Het werk, geschreven voor fluitensemble Resonances XXI, vertelt het verhaal van twee mensen die verliefd worden. Ze zijn gemagnetiseerd naar de pulserende, geladen ruimte die ertussen bestaat. De patio vormt een metafoor voor dit kloppend hart. De geliefden draaien er omheen, tegenover elkaar vanaf weerszijden van de patio. Tijdens het stuk convergeren ze geleidelijk naar het centrum en uiteindelijk betreden ze het hart van het gebouw voor een diepe omhelzing. In de patio worden ze één.

De muziek bevat twee elementen die deze metafoor vertalen: het stuk heeft twee vrijwel gelijksoortige melodielijnen die symbolisch zijn voor de twee personen. Ze spelen altijd dezelfde toonhoogtes, maar verschillen qua textuur. De melodielijn lost in het stuk verder op in de vlakkere texturen van de fluiten, die vanaf het begin te horen zijn. De aanzwellende flatterzunge klusters geven uitdrukking aan het kloppend hart in de patio. Tijdens het stuk worden deze golven rijker, naarmate je iemand langer leert kennen, hoe rijker, gedetailleerder en dieper de relatie wordt. Het kloppende hart zal soms anders klinken: soms flatterzunge, soms zwaar vibrato in verschillende ritmes. Dit laat de rijkdom van het hart zien, door vanuit verschillende perspectieven naar de patio te kijken, kunnen we steeds meer gaan liefhebben." Celia Swart

Ensemble RESONANCES XXI: Elise Battais, Patrice Bocquillon, Catherine Debever-Perrier, Océane Dhôtel, Delphine Goldstein, Florence Huet, Pierre Martinet, Patricia Nagle, Olivier Pédan, Marine Planchot, Karine Roynard, Laurent Tallon

Muzikale leiding Olivier Guion
Compositie en artistieke leiding Celia Swart
Regie: Guillaume Ruscon