Vier vragen aan Stadscomponist Lucas Wiegerink

Hoe is het om voor één dag stadscomponist te zijn?

Bijzonder en ook eervol natuurlijk. En extra leuk omdat ik voor mijn eigen koor, het Arnhemse Muziektheaterkoor De Plaats, een lied over Arnhem zal componeren. Het is mooi om als componist een verbindende rol te spelen, en helemaal op deze dag, waarop we in een openbaar station met professionele musici én amateurs samen muziek gaan maken.

Wat is jouw band met de stad?

Ik heb 10 jaar in Arnhem gewoond en sinds 3 jaar woon ik een deel van de week in het aangrenzende Velp. Arnhem heeft een levendige kunstscene dankzij het ArtEZ Conservatorium, Toneelgroep Oostpool, Kompagnie Kistemaker, PHION, Introdans en de vele creatieven die in de stad wonen. Ook is er Muziektheater De Plaats, waar ik huiscomponist ben. De Plaats maakt al ruim 20 jaar prachtige locatievoorstellingen, waarbij amateurs en professionals samenwerken. We hebben voorstellingen gemaakt in garages, op stations, in parken en zelfs op balkonnetjes van woningen. Als ik door de stad fiets langs al die verschillende plekken, komen er mooie en bijzondere herinneringen naar boven.

Wat is jouw beeld van de stad?

Het is lastig om dat kort te benoemen. De bewoners zijn, over het algemeen, vriendelijk, warm en betrokken. Het is een groene stad met prachtige parken en bossen en er zijn veel vrijwilligers die overal hard werken om de stad nog groener en mooier te maken.

Een minder leuke kant van de stad vind ik dat creatieve broedplaatsen en mooie initiatieven vaak de kop in worden gedrukt. Er bloeit ergens wat moois op in een oud pand, en zodra het een succes wordt moet het wijken voor, bijvoorbeeld, nieuwbouw. Er wordt dan besloten dat er in die nieuwbouw atelierwoningen zullen komen, want dat staat goed bij de aanbesteding aan een projectontwikkelaar en het lijkt de pijn te verzachten. Maar die woningen blijken uiteindelijk dusdanig duur dat ze alleen betaalbaar zijn voor de commercieel succesvolle creatieven: vaak architecten en grafisch ontwerpers. Heel jammer, want er is juist enorme behoefte aan betaalbare plekken voor musici, acteurs en kunstenaars. Ik zie dat zij steeds verder naar de randen van de stad moeten uitwijken. Het duurt niet lang meer totdat ze zo ver aan de rand zijn beland dat ze over het randje vallen en de stad zullen verlaten.

Hoe verwerk je dat in je compositie?

Het zal vooral afhangen van de liedtekst, die geschreven wordt door Jibbe Willems. Over een week krijg ik zijn tekst. Jibbe is een geboren Arnhemmer, en hij woont er nu nog. Hij kent de stad dus nog beter dan ik. Ik ben heel benieuwd naar zijn tekst over Arnhem! Maar de mooie en minder mooie kanten zullen zeker te horen zijn in mijn noten. Een welluidend lied, maar met rafelranden!

Wat zijn drie recente stukken die jou hebben geïnspireerd?

Joey Roukens - Dorian Suite (2023)

Primo Ish-Hurwitz - The Missing Piece (2022)

Alexandre Kordzaia - Marimba nr. 5 (2022)