Bernard (Bernardus Maria) Huijbers was een Nederlands musicus, componist en (later uitgetreden) jezuïet. Samen met priester-dichter Huub Oosterhuis, met wie hij bijna twintig jaar samenwerkte, was hij in de jaren zestig van de vorige eeuw beeldbepalend voor de rooms-katholieke kerkmuziek in de volkstaal, tijdens de invoering hiervan vóór en na het Tweede Vaticaans Concilie (1962-1965). Hij schreef ruim vierhonderd werken, waarvan ongeveer tweehonderd op teksten van Oosterhuis.

Huijbers geeft tussen 1963 en 1978 les aan het Amsterdams conservatorium in de vakken liturgiek, koordirectie en kerklatijn. Van 1969 tot 1978 is hij eveneens docent liturgie (en tijdelijk ook docent koordirectie) aan het Nederlands Instituut voor Katholieke Kerkmuziek te Utrecht. Daarnaast is hij van circa 1964 tot 1965 lid van de commissie voor het Experiment van de Nederlandse Commissie voor Liturgie. Ook is hij van 1968 tot 1978 lid van de Adviesraad voor Liturgie voor het bisdom Haarlem.

Jarenlang was Huijbers 'huiscomponist' van de Amsterdamse Studentenekklesia en de vaste dirigent van het koor van de Sint-Dominicusparochie in de hoofdstad, voordien in de katholieke Thomaskerk in de Amsterdamse Rijnstraat. Eens in de maand zong een klein deel van zijn koor in het Huis van Bewaring. Zijn belangrijkste musicologische werk is Door podium en zaal tegelijk (1969). Huijbers ging in zijn composities uit van het gregoriaans en de klassieke polyfonie.